De Pleisterplaats – Een wegrestaurant dat leeft als nooit tevoren
Je rijdt er misschien wel eens voorbij, dat wegrestaurant in Kessel-Eik naast de N273 tussen Venlo en Roermond. Maar als je het kent, dan stop je er graag of rijd je er zelfs even voor om. Want wie het kent, weet: hier zit je goed. Een plek waar gewoon lekker eten, eerlijke prijzen en oprechte gastvrijheid nog heel gewoon zijn.
De Pleisterplaats is geen doorsnee wegrestaurant, en ook geen hip concept of grote keten. Het is een warm familiebedrijf waar iedereen zich welkom voelt. Al vijftig jaar draait het op liefde voor het vak, eerlijke maaltijden en een ongepolijste charme die je niet meer vaak ziet. Een tikje kneuterig misschien, maar juist daardoor helemaal zichzelf. “We zeggen altijd: gewoon lekker eten. Daar staan we ook echt voor,” vertelt Brian Vaessen, zoon van Maria en Twan, die samen met Twan’s broer Ge het gezicht vormen van het bedrijf. Het klinkt simpel, maar het is precies die nuchterheid waarmee De Pleisterplaats zich al vijftig jaar staande houdt.
Uitstervend ras
Wegrestaurants verdwijnen langzaam uit het straatbeeld. Regels worden strenger, kosten stijgen, gewoonten veranderen. Maar in Kessel-Eik leeft dat oude vertrouwde gevoel nog. En niet alleen onder vrachtwagenchauffeurs. “Zonder de mensen uit de regio en de toeristen redden we het ook niet,” zegt Maria. “Daar zijn we iedereen echt dankbaar voor, maar de chauffeurs blijven wel onze basis.”
Dat blijkt ook uit de stamtafel, waar altijd plek vrijgehouden wordt voor chauffeurs. “Laatst kwamen er twee wandelaars binnen. Het zat vol, dus we vroegen of ze bij de chauffeurs aan tafel wilden zitten,” vertelt Brian. “Ze vonden het geweldig. Ze raakten meteen aan de praat, kwamen zelfs uit dezelfde omgeving. Dat soort dingen gebeuren hier.”
Een familiebedrijf met karakter
De roots van De Pleisterplaats gaan terug tot 1975, toen Mien, beter bekend als tante Mien, het gezicht werd van het café. Onder chauffeurs was ze een begrip. Na haar overlijden in 2006 namen haar zonen Ge en Twan, met hulp van Twan’s vrouw Maria, de zaak volledig over. Al sinds midden jaren 80 runden ze de zaak samen met tante Mien. Sinds 2020 is ook zoon Brian volop betrokken bij de zaak.
De Pleisterplaats is gevestigd in een oud boerderijcafé uit omstreeks 1865. “Het zijn soms wat onhandige ruimtes, maar dat maakt het juist gezellig,” zegt Maria. “We hebben zelfs een tijd gehad dat een boom het dak omhoog hield,” voegt Brian lachend toe.
Het typeert de plek waar chauffeurs al vijftig jaar kind aan huis zijn en waar de laatste jaren steeds meer gasten uit de omgeving ook graag komen. Het is de gemoedelijke familieband die je voelt zodra je binnenstapt. Een warm welkom en een gezellige, toegankelijke sfeer. Geen poespas, maar gewoon normaal: “We doen het op onze manier. Ambachtelijk, ouderwets en een beetje kneuterig. Dat blijven we ook zo doen, want dat maakt De Pleisterplaats uniek,” zegt Brian.
Met liefde bereid
Er wordt hier nog écht ouderwets gekookt. En dat proef je. Op de kaart staan klassiekers die je elders amper nog vindt. “Onze gehaktbal, die is 320 gram, die maken we altijd zelf,” zegt Brian. “Het gehakt malen, mengen en kruiden we hier zelf. Het “Zoërvleis” (Limburgs stoofvlees) ligt minstens twee dagen in het zuur. En de spareribs liggen een dag te marineren. Daar zit veel tijd en liefde in.”
“Veel gasten komen ook speciaal voor onze biefstuk,” vult Brian aan. “Omdat Ge het vlees nog zelf vers snijdt, hebben we optimale controle over de kwaliteit. Zo kunnen we onze gasten steeds het beste en meest verse vlees bieden.”
Het vlees wordt dus vers gesneden door Ge, groenten komen van telers uit eigen dorp en andere inkopen doen ze, waar mogelijk, het liefst lokaal in Kessel. Geen fratsen, wel smaak. En dat zie je terug op de kaart. In de herfst en winter is het wildmenu favoriet, met onder andere hertenbiefstuk en wildstoof. Gerechten waar vaste gasten speciaal voor terugkomen. Ook voor de vegetariër en veganist staat tegenwoordig iets op de kaart. “We blijven wel met de tijd meegaan, maar de basisgerechten zullen altijd blijven, want die zijn gewoon altijd goed,” vertelt Maria.
Open voor iedereen, behalve op zaterdag
Bij De Pleisterplaats hoef je geen uren te tafelen. Het mag, maar hoeft niet. Zowel de diner- als de lunchkaart zijn erg uitgebreid, van tosti tot stoofpot of hertenbiefstuk. “Fietsers, wandelaars, gezinnen, groepen, iedereen is welkom. Gewoon lekker eten en weer door,” zegt Maria. “Dat is precies wat onze gasten zoeken.” Ook grote groepen zijn welkom, al is reserveren wel aan te raden. “We werken op drukke dagen in de avond met twee rondes. Zo kunnen we iedereen een plek geven”, legt Maria uit.
Wil je de ambachtelijke huisgemaakte gerechten van De Pleisterplaats zelf ook eens proeven? Dan is het slim om van tevoren even te bellen. En houd er rekening mee dat het restaurant op zaterdag gesloten is. “Dat is traditie,” zegt Brian. “Vroeger reden de chauffeurs dan niet, en nu is het ook fijn voor het team. Even op adem komen.”
Eenvoudig en gewoon écht goed eten.
Ondanks de eenvoud is De Pleisterplaats allang geen kleine speler meer als het gaat om reputatie. In 2023 werd De Pleisterplaats bekroond tot Beste Chauffeurscafé van Nederland. “We zijn misschien niet groot qua omvang, maar we doen het als wegrestaurant goed,” zegt Brian. “Juist omdat we trouw blijven aan wie we zijn.”
Met ruim 45 mensen op de loonlijst is het uitgegroeid tot een goed geoliede organisatie. Maar wel een met een warm hart. “Voor ons is dit veel meer dan werk. We doen dit samen. En dat voel én proef je.”
